«سایکی ۱۶» شانزدهمین سیارک کشف شده است که نامش را از یکی از ایزدبانوان یونان باستان گرفته است. این سیارک در ۱۷ مارس ۱۸۵۲ و توسط «انیبال د گاسپاری»، ستاره‌شناس ایتالیایی، در ناپل کشف شد. «سایکی۱۶» یکی از بزرگ‌ترین سیارک‌های سرگردان در منظومه شمسی است که قطر آن به ۲۲۶ کیلومتر می‌رسد. این سیارک که با جرم حدود ۳۰ تریلیون کیلوگرم در فاصله ۳۷۰ میلیون کیلومتری زمین قرار گرفته است در حد فاصل مدار مریخ و مشتری در حال چرخش است.
آنچه این سیارک را از دیگر سیارک‌ها متفاوت می‌سازد این است که سطح آن بر خلاف دیگر سیارک‌ها که معمولا سنگلاخی یا یخی است، صاف و صیقلی بوده و به نظر می‌رسد از فلزاتی نظیر آهن و نیکل ساخته شده باشد.
آهن و نیک سنگین‌ترین عناصر تشکیل دهنده توسط انفجار یک اَبَر نو اختر هستند و اغلب در شهاب‌سنگ‌های فلزی و در هسته‌های متراکم سیارات یافت می‌شوند. سیاره زمین نیز دارای یک هسته فلزی است، اما به دلیل وجود گوشته و پوسته دسترسی به این هسته فلزی آسان نیست.
ستاره‌شناسان با توجه به چگالی و میزان تراکم این سیارک تصور می‌کنند که «سایکی۱۶» هسته باقیمانده از سیاره‌ای باشد که در نهایت نتوانسته است شکل بگیرد.
تصور می‌شود ارزش فلزاتی که در سیارک سایکی ۱۶ انباشته شده‌اند ۱۰۰ کوینتیلیون دلار، چیزی حدود یک میلیون برابر اقتصاد فعلی جهان باشد.
تلسکوپ هابل با تمرکز روی دو طرف سطح این سیارک داده‌هایی ارسال کرده که حاکی از وجود نوارهای جذب فرابنفش اکسید آهن است.
ستاره‌شناسان احتمال می‌دهند سطح سیارک به طور یکدست پوشیده از آهن باشد، هرچند ۱۰ درصد آهن نیز برای ایجاد نوارهای جذب فرابنفش اکسید آهن مشاهده شده کافی است. با این حال تا پژوهشگران از نزدیک نتوانند سطح سیارک را ببینند، نخواهند توانست با قطعیت درباره جنس آلیاژ آن نظر دهند.
به همین منظور ناسا قرار است یک مدارگرد ویژه را به سطح سایکی۱۶ بفرستد. این مدارگرد طبق برنامه در آگوست سال ۲۰۲۲ میلادی از مرکز فضایی کندی فلوریدا توسط فضاپیمای فالکون شرکت اسپیس‌ایکس پرتاب خواهد شد.
اگر همه‌چیز درست پیش رود، این مدارگرد در ژانویه ۲۰۲۶ به نزدیکی سایکی۱۶ خواهد رسید و قرار است دست‌کم ۲۱ ماه به تحقیق و مطالعه روی سطح این سیارک بپردازد.
منبع: Euronews
مترجم: مهرناز الماسی
لینک کوتاه:
https://shahrvandonline.ir/56084
کپی شد