اسماعیل رمضانی
- ویروسی نانومتری، دنیای بزرگ ما را ناگهان به هم ریخت. از شرق دور آمد و به همه جای دنیا نزدیک شد. ابتدا گمان می شد که احتمالا این اپیدمی هم مثل سایر ویروس های تنفسی در همان جای دنیا می مانَد و به پاندمی تبدیل نخواهد شد. به همین خاطر هم وقتی همان ابتدا سروکله اش در چین پیدا شد، همه دنیا یک گام عقب کشید. برخی شرکت های هوایی حتی دیگر مسافران چینی را هم به خانه نمی رساندند. همه در حال انبار کردن ماسک و دستکش و الکل بودند و چین در قرنطینه داخلی و خارجی قرار گرفت. حتی همان کشورها اطراف شان (ژاپن و کره و…) هم روی گرداندند. اگر همین حالا هم از چینی ها بپرسید که در آن همه تنهایی کدام کشور همراه شما بود؛ یقین بدانید نام ایران بر زبان آنها جاری خواهد شد. جمعیت هلال احمر ایران در آن بحبوحه یک میلیون ماسک ساده کاغذی برای آنها فرستاد و چند کار مختصر دیگر که از عهده اش بر می آمد. در آن وضعیت همین کار ساده چنان برای چینی ها ارزشمند تلقی شد که بنا بر گفته یکی از مسئولان وقت وزارت امور خارجه روابط سیاسی بین دو کشور را هم چند پله بالا برد. چندی بعد که ما خود گرفتار این ویروس منحوس شدیم، چینی ها هم چند ده برابر کمکی که ما کرده بودیم را پس دادند و هم یک هیات متخصصی از صلیب سرخ چین به ایران آمد تا تجربیات شان را برای مدیریت این بیماری به کارشناسان هلال احمر ایران و وزارت بهداشت منتقل کنند.
- در ترکیه و سوریه زلزله آمده، مهیب، دردآور و با تلفات سنگین. در موقعیتی که ما خود نیز درگیر یک زلزله دیگر در شهر خوی بودیم، ایران پا پس نکشید. بدون آنکه خللی به امدادرسانی در خوی وارد شود، هلال احمر ایران در هر دو جبهه دست به کار شد. در همان نخستین ساعات محموله های امدادی و گروه های آموزش دیده راهی شهرهای زلزله زده شدند تا در ساعات اولیه حادثه بتوانند جانی را نجات دهند و مرهمی بر زخم های زلزله زدگان باشند. دیروز هم رئیس جمعیت هلال احمر ایران به همراه چهار هواپیمای باری راهی ترکیه شد تا نشان بدهد در نوع دوستی و مهربانی کسی نمی تواند رقیب ما باشد و اگر عضوی از آنها به درد آمده، ایرانی ها هم در اینجا آرام و قرار ندارند. این سفر در همین روزهای پیش رو به سوریه نیز انجام خواهد شد.
- رئیس جمهور کشورمان در چین به سر می برد؛ سفری که از لحاظ سیاسی دستاوردهای فراوانی برای ما خواهد داشت. دیپلماسی اقتصادی و همسایگی از همان ابتدا شعار این دولت بوده و از رویکردهای اساسی به شمار می آید. اما اکنون می شود وجه دیگری را هم به روابط دیپلماتیک اضافه کرد. دیپلماسی امدادی که بر مبنای رفتارهای انساندوستانه بنا شده، قادر است روابط سیاسی بین کشورها را نیز سامان ببخشد و بهترین روشی است که می تواند به همه دنیا ثابت کند، آنچه در ذهن ایرانی می گذرد جهانی همواره سرشار از صلح و آرامش است و نه جنگ و خونریزی. تقویت دیپلماسی امدادی راهبردی است که در این شرایط تنش آفرین باید بیش از پیش مدنظر قرار گیرد. در موقعیتی که در مواجهه با زلزله در سوریه شاهد رفتاری دوگانه و حتی تحریم های ضد بشری برای کمک به حادثه دیدگان هستیم، این رفتار جمهوری اسلامی ایران در تاریخ روابط بین المللی در یادها می ماند.
لینک کوتاه:
https://shahrvandonline.ir/197447
کپی شد